Tillich’in Din ile Diğer Alanlar Arasındaki İlişkisi: Tarih ve Din Felsefesi

Abstract

Makalemizde Paul Tillich’in tarih ve felsefe anlayışlarını anlatmaya çalıştık. Bu makalede Tillich’in tarihten ne anladığı geçmişteki kaynaklarından alıntı yapılarak açıklanmıştır. Onun tarih yaklaşımı varoluşçu bir yapı sergilerken ana odağında Mesih olan İsa figürü yani imanın İsa’sı bulunur. Ona göre olayların gerçek olup olmaması başka bir bilimin konusuyken tarihe din üzerinden bakan bir filozof olarak tarihsel olayın kişi için ifade etttiği anlam daha çok önemlidir. Diğer bir yaklaşım tarzı ise din ve felsefe arasındaki ilişkiyi açıklarken görülür. Kavramsal olarak işaret ve sembolü ayırırken aynı zamanda bu bilimlerin farklı ifade tarzları kullandığını belirtir. Örneğin, felsefe araştırdığı gerçekliği kavramlarla ifade ederken; din sembollere atıfta bulunarak açıklama yapar. Yöntem olarak da kullanacağımız bütünü zorlamadan olduğu gibi gören holistik metod olarak kullanılan bütüncül ve eleştirel bakış kullanılmaya çalışılmıştır. Tillich, hem Amerika hem de Avrupa’da yaşayan, büyük ve küçük şehirleri aynı anda teneffüs etmiş, anne tarafından liberal baba tarafından ise muhafazakâr bir aile ortmamında yetişmiş, aynı zamanda geçiş yüzyılarının her ikisini görmüş bir düşünür olarak yönteminde hiçbir şeyi heba etmeden kullanmayı amaçlayan bunu yaparken de indirgemeci zorlamaya kaçmayan bir yaklaşım sergileyen bir düşünürdür.

Anahtar Kelimeler: Felsefe, Din Felsefesi, Tarih, Tillich.

Öne Çıkanlar

• Tarih, tekrar test edilebilen mükerrer süreçleri değil eşsiz olayları kaydeder.
• Tarihsel olaylar deneye tabi değildir.
• İnsan tarihten kaçamaz. Bu kaçamama durumunu ise insanın tarihin içinden tarihi yapan özne olmasıdır.
• İman gerçeğe dayalı hakikati garanti edemez. Fakat iman, gerçeklerin anlamını, insanın nihai kaygısı noktayı nazarından yorumlayabilir.
• Felsefi hakikat, varlığın yapısı hakkındaki hakikattir; imanın hakikati ise birinin nihai kaygısı hakkındaki hakikattir. Fakat fark şudur: felsefi sorunun nihaisi ile dini kaygının nihaisi arasında bir benzerlik noktası bulunmaktadır. Her iki durumda, nihai gerçeklik aranır ve ifade edilir – felsefede kavramsal olarak, dinde ise sembolik olarak.